Όσοι ήταν παιδιά την δεκαετία του 80’ θα θυμούνται τα μικρά ξωτικά με τα χρωματιστά φουντωτά μαλλιά. Με το διαμαντάκι στην κοιλιά και τα μεγάλα μάτια.
Οι Ευχούλιδες έγιναν γνωστοί στην Ελλάδα την δεκαετία του 80’,¨ωστοσο η ιστορία τους ξεκινά 40 χρόνια πιο πριν.
Η ιστορία τους
Πρόκειται για δημιούργημα ενός πάμφτωχου ξυλουργού από τη Δανία, τον Τόμας Νταμ. Ο Τόμας ήταν γιος ψαρά και αφού πέρασε από την δουλειά του οικοδόμου και του φούρναρη, ανακάλυψε το ταλέντο του στην ξυλουργική.
Άρχισε να σμιλεύει το ξύλο φτιάχνοντας μικρούς ευχούλιδες τους οποίους πουλούσε στα πανηγύρια, ώστε να ζήσει την οικογένεια του. Αργότερα, αφότου έκανε την δική του οικογένεια, κατασκεύασε έναν μεγάλο ευχούλη για να τον κάνει δώρο στην κόρη του, την Λίλα. Έτσι ο Νταμ σκάλισε ένα παράξενο πλάσμα, για να φέρει καλοτυχία στην αγαπημένη του κόρη.
Το περίεργο αυτό ξύλινο πλάσμα, διέθετε γυάλινα μάτια και μάλλινα μαλλιά. Η κόρη του ενθουσιάστηκε τόσο πολύ, όπου άρχισε να τον ντύνει με ρουχαλάκια.
Το ξύλινο κατασκεύασμα έγινε ανάρπαστο στις φίλες της μικρής Λίλας και η φήμη του διαδόθηκε και στα γύρω χώρια. Λόγω της μεγάλης ζήτησης ο Τόμας δημιούργησε ένα εργαστήριο και άρχισε να κατασκευάζει ευχούλιδες. Οι παραγγελίες συνεχώς και αυξάνονταν, κάνοντας αδύνατη την παραγωγή μιας τέτοιας κούκλας από ξύλο.
Έφτιαξε ένα καλούπι και αρχίζει να κατασκευάζει φιγούρες από καουτσούκ, γεμισμένες με πριονίδι. Στο κεφάλι τους έβαζε περούκες από μαλλί προβάτων.
Η παραγωγή αυξήθηκε και ο Νταμ ξεκίνησε να εξάγει τα συγκεκριμένα παιχνίδια. Η επιτυχία τους ήταν τόσο μεγάλη στις Η.Π.Α, όπου αναμετρήθηκαν με την Μπάρμπι.
Όλοι είχαν από έναν ευχούλη. Μέχρι και η πρώτη κυρία της Αμερικής.
Λίγο αργότερα όμως ξεκίνησαν τα προβλήματα για τον διάσημο πλέον ξυλουργό, αφού πολλές εταιρείας ήθελαν να κατασκευάσουν κάτι παρόμοιο για να καρπωθούν από τα κέρδη.
Η καταστροφή
Ο Νταμ δεν είχε κατοχυρώσει τα δικαιώματα της δημιουργίας του και παρόλο που έγινε η δίκη, ήταν πολύ αργά. Σύμφωνα με το δικαστήριο, εφόσον δεν υπήρχε καταχώριση, οι κούκλες ανήκαν στο δημόσιο χώρο.
Ο Τόμας απογοητευμένος επέστρεψε στη Δανία για να σώσει ότι του είχε απομείνει. Μέχρι το τέλος του 60’ το φαινόμενο Ευχούλιδες είχε λάβει τέλος. Επανήλθαν όμως στο προσκήνιο την δεκαετία του 90’
Η δικαίωση για την οικογένεια του Τόμας ήρθε το 2003, όταν κατόρθωσε να ανακτήσει τα πνευματικά δικαιώματα του «Ευχούλη» στις ΗΠΑ ,με την Σύμβαση της Βέρνης του ’89 και τη συμφωνία του διαπραγματευτικού «Γύρου της Ουρουγουάης»…
Ήταν όμως αργά για τον «πατέρα» των ευχούλιδων καθώς έφυγε από τη ζωή το1989.
mixanitouxronou.gr