Την Κυριακή πλήθος κόσμου θα τρέξει στις κάλπες για να ψηφίσει το κόμμα το οποίο πιστεύει πως θα τον βγάλει από το οικονομικό αδιέξοδο που βιώνει.
Άνεργοι, ανασφάλιστοι, άστεγοι, δίχως ελπίδα θεωρούν πως θα κατέβει ο Μεσσίας και θα τους σώσει… Ίσως να είναι και αυτή η αλήθεια, μπορεί όμως και όχι. Υπάρχει κάποιος τόσο ικανός πολιτικός ο οποίος θα βρει λύση στα τόσα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί όλα αυτά τα χρόνια; Υπάρχει κάποιος που με μια εντολή θα βρει δουλειές στα εκατομμύρια Ελλήνων, θα δώσει πίσω τα σπίτια σε αυτούς που τα έχασαν, θα αυξήσει τους μισθούς και τις συντάξεις;
Και ενώ ανοίγει κανείς την τηλεόραση, ακούει μόνο τα προγράμματα των κομμάτων και τις απόψεις των πολιτικών, όταν όμως πηγαίνει στην κουζίνα και ανοίγει το ψυγείο του, αυτό είναι άδειο. Μπορεί κάποιος από αυτούς που τώρα ζητούν την ψήφο να το γεμίσει; Μπορεί κανείς από αυτούς να διώξει την κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές από τις ψυχές των Ελλήνων; Εάν ναι πως;
Ακόμα και στα Social Media υπάρχουν ακόμα άτομα που διαφωνούν, τσακώνονται, Έλληνες τσακώνονται ακόμα και τώρα για το εάν το ένα κόμμα είναι καλό ή όχι… Τότε κλείνεις τον υπολογιστή, κλείνεις και την τηλεόραση και περιμένεις…. Περιμένεις να πας να ψηφίσεις, ελπίζοντας όχι πως αυτός που θα κερδίσει θα δημιουργήσει μια άλλη Ελλάδα, αλλά με μια ελπίδα πως αυτός που θα κερδίσει ίσως κάνει κάτι καλύτερο, και ας είναι μικρό…
Ο τρόμος κυριαρχεί στους Έλληνες με πολλούς κυρίως ηλικιωμένους να φοβούνται την επιστροφή στη δραχμή. Τρόμος, τρόμος, τρόμος… και από την άλλη στην καρδιά των Ελλήνων η ελπίδα για κάτι καλύτερο. .
Δεν γνωρίζω ποιος θα είναι ο νικητής, αυτό που ελπίζω είναι να δω την Ελλάδα πιο όμορφη. Να δω την πονεμένη μου γη χαρούμενη, όπως παλιά…
Ε.Κ